Moderne ketel- en verwarmingsapparatuur is ontworpen voor geforceerde circulatie van het verwarmingsmedium in het leidingsysteem. De circulatiepomp is hiervoor een extra element in het netwerk. De belangrijkste voordelen van dit systeem zijn de gelijkmatige verdeling van de warmte in de ruimte en energiebesparing door vermindering van het temperatuurverschil tussen de voor- en retourstroom van de leiding. Met de juiste verwarmingspomp kunt u een efficiënte verwarming garanderen, zelfs bij de strengste kou en met de laagst mogelijke energiekosten.
POMPONTWERP
Bij de keuze van een pomp moet rekening worden gehouden met de ontwerpkenmerken van het verwarmingssysteem. Daarom is het belangrijk het temperatuurbereik van de pomp, de chemische samenstelling van het koelmiddel, het zoutgehalte van het water en de maximale druk in het systeem te kennen. Deze parameters zijn verder van invloed op de materiaalkeuze voor de waaier (noryl, brons of roestvrij staal), voor het pomphuis en de afdichtingen.
AANSLUITDIAMETER
Indien wordt aangenomen dat de keteluitrusting en andere componenten van het verwarmingssysteem reeds zijn geïnstalleerd, moet de diameter van de aanvoer- en afvoerleidingen van de ketel worden gekozen overeenkomstig hun capaciteit in het ketelsysteem.
PERFORMANCE
De capaciteit, of het debiet, van de verwarmingspomp (Q) is een van de basisparameters voor de selectie. Voor de berekening ervan is het nodig de warmtebehoefte van het gebouw (N), de specifieke warmtecapaciteit van het medium (c) en het temperatuurverschil tussen de aanvoer en de retourstroom (δT), die gewoonlijk 20-35 °C bedraagt, te kennen. De berekeningsformule is als volgt: Q = N / (s × δT).
De warmtebehoefte wordt bepaald door de constructie van het gebouw, de aanwezigheid van raam- en deuropeningen en extra warmte-isolatie. Standaardwaarden zijn te vinden in gespecialiseerde naslagwerken.
ELEVATIE
De verwarmingspomp moet niet alleen een bepaalde hoeveelheid water per tijdseenheid kunnen verpompen, maar ook de opvoerhoogte kunnen leveren die nodig is om het verwarmingsmedium de weerstand van het systeem te laten overwinnen. Voor de berekening daarvan kan de volgende formule worden gebruikt:
H = (R × L + Z) / ρ × g,
Hierin is R de specifieke weerstand van het rechte leidinggedeelte, L de totale lengte van de leiding (inclusief "retour"), Z de totale weerstand van hulpstukken en appendages, ρ de dichtheid van het koelmiddel en g de versnelling van de zwaartekracht.
De hydraulische weerstanden van de systeemcomponenten zijn te vinden in de technische documentatie. Er moet rekening worden gehouden met alle bochten, fittingen, kleppen, drukregelaars en radiatoren.
Belangrijk: Het bovenstaande berekeningsalgoritme wordt gebruikt bij het ontwerpen van een verwarmingssysteem vanaf nul. Om de parameters van werkende netwerken te schatten, kiezen deskundigen voor vereenvoudigde methoden.
STROOMVERBRUIK
Zodra de nodige gegevens zijn verkregen, wordt uit de catalogus het model gekozen dat qua kenmerken het dichtst in de buurt komt. Het is belangrijk te bedenken dat de berekende parameters gebaseerd zijn op de maximale belasting tijdens de koudste periodes. Gedurende een groot deel van het stookseizoen is de vraag naar warmte niet zo groot, zodat de keuze van een krachtigere pomp voor verwarming zal leiden tot overconsumptie van elektriciteit.
Het elektriciteitsverbruik is de belangrijkste economische indicator van de prestaties van het systeem. De meeste moderne verwarmingspompen kunnen in verschillende belastingsmodi werken. Het vermogen wordt aangepast aan de buitentemperatuur van het gebouw.
Naast handmatig geregelde verwarming zijn er volautomatische systemen. Deze zijn bovendien uitgerust met temperatuursensoren en frequentieomvormers voor de aandrijving. Zij meten en analyseren de warmtebehoefte in de ruimte, op basis waarvan de snelheid van de waaier van de pomp en dus het elektriciteitsverbruik worden gewijzigd. Het systeem is zeer zuinig en vereist geen tussenkomst van de operator.
Comments